بیماری قلبی: این نکته ثابت شده که خطر ابتلا به حمله قلبی در کسانی که سطوح منیزیم پایینی دارند، ۸ برابر بیشتر از سایرین است. خطر ابتلا به آترواسکلروز و آریتمی قلبی نیز با مصرف ناکافی منیزیم افزیاش می‌یابد. با این حال، افزایش مصرف منیزیم به طور قابل توجهی کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی را در پی دارد. حتی افزایش ۵۰ میلی گرمی مصرف منیزیم در روز کلسیفیکاسیون شریانی را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. منیزیم به حفظ ریتم عادی قلب کمک می‌کند.

سکته مغزی: طبق یک مطالعه در زنانی با حداقل میزان منیزیم پلاسماتیک، خطر سکته مغزی بیش از ۵۰ درصد افزایش یافته است؛ برخی مطالعات نشان می‌دهند ارتباط معکوسی بین منیزیم پلاسماتیک و عوامل خطر سکته مغزی مانند فشارخون بالا و دیابت وجود دارد؛ طبق گفته محققان این مطالعه، زنان با سطح منیزیم پایین‌‌تر در معرض خطر ابتلا به سکته مغزی حاد هستند.

خطر ابتلا به حمله قلبی در کسانی که سطوح منیزیم پایینی دارند بیشتر از سایرین است

دیابت نوع ۲: سطوح پایین منیزیم با رتینوپاتی دیابتی و کوری ارتباط دارد. این نکته ثابت شده است که مصرف کافی منیزیم، حتی برای کسانی که دیابت ندارند، تاثیر پیشگیرانه در برابر ابتلا به این بیماری دارد. منیزیم کافی، منجر به بهبود حساسیت به انسولین می‌شود، فشار خون را در محدوده سالم نگه می‌دارد و متابولیسم را بالا می‌برد.

سردردهای میگرنی: طی تحقیقی که در سال ۲۰۱۲ انجام شد، محققان دریافتند که بین کمبود منیزیم و میگرن، ارتباط نزدیکی وجود دارد و میزان منیزیم در بدن آن دسته از افرادی که به طور مرتب دچار میگرن می‌‌شوند، در مقایسه با افرادی که اصلا دچار سردرد یا میگرن نمی ‌شوند، کمتر است. از آن زمان تا کنون، پزشکان توصیه کرده ‌اند تا در صورت بروز علائم میگرن، حتما منیزیم را با مولتی ‌ویتامین مصرف کنید.

پوکی استخوان: سطوح کم منیزیم یک عامل خطرآفرین برای ابتلا به پوکی استخوان است. در کنار مصرف مکمل‌های خوراکی منیزیم، شما می‌توانید از روغن منیزیم یا حمام نمک‌فرنگی اصل نیز برای تامین منیزیم مورد نیاز بدن خود استفاده کنید، زیرا این ماده معدنی به راحتی از طریق پوست جذب می‌شود. حتی اگر فکر می‌کنید که با مصرف مغزهای خوراکی، ماهی، گوشت قرمز، سبزیجات برگدار تیره، حبوبات، غلات کامل، و میوه‌ها به میزان کافی منیزیم دریافت می‌کنید، برای بهبود سطوح آن می‌توانید از مکمل نیز استفاده کنید.